انجیر میوه‌ای شیرین و بسیار مغذی است که موطن اصلی آن آسیای غربی و کشورهای اطراف مدیترانه است. درخت آن ارتفاعی بین ۳ تا ۹ متر و برگ‌هایی پنجه‌ای‌شکل دارد. انجیر از خانواده‌ی توت‌هاست، نسبت به سرمای شدید حساس است و بیشتر در مناطق معتدل و نیمه‌گرم کاشته می‌شود. انجیر از صدها سال قبل به‌عنوان درمان طبیعی بسیاری از بیماری‌ها به‌کار می‌رود. انجیر در دو نوع خوراکی و غیرخوراکی وجود دارد که ما در این مطلب به بررسی خواص انجیر خوراکی می‌پردازیم.

ارزش غذایی انجیر
انجیرها که به‌خاطر طعم شیرین، ملایم و کاربردهای متعددشان مورد توجه قرار گرفته‌اند، جزو خوراکی های کم کالری و فاقد چربی‌اند. یک عدد انجیر بزرگ تازه فقط ۴۷ کالری دارد. اگر می‌خواهید وزن کم کنید، مصرف انجیر (در حد اعتدال) جایگزین مناسبی برای میان‌وعده‌های ناسالم است.

ارزش غذایی انجیر تازه و انجیر خشک متفاوت است. محتوای تغذیه‌ای ۱۰۰ گرم انجیر تازه عبارت است از:

۷۴ کالری؛
۱۹ گرم کربوهیدرات؛
۰,۷ گرم پروتئین؛
۰,۳ گرم چربی؛
۳ گرم فیبر؛
۲۳۲ میلی‌گرم پتاسیم (۷ درصد DV یا ارزش روزانه)؛
۰,۱ میلی‌گرم منگنز (۶ درصد DV)؛
۴,۷ میکروگرم ویتامین کا (۶ درصد DV)؛
۰,۱ میلی‌گرم ویتامین ب۶ (۶ درصد DV)؛
۱۷ میلی‌گرم منیزیم (۴ درصد DV)؛
۳۵ میلی‌گرم کلسیم (۴ درصد DV)؛
۰,۱ میلی‌گرم تیامین (۴ درصد DV)؛
۱۴۲ واحد ویتامین آ (۳ درصد DV)؛
۲ میلی‌گرم ویتامین سی (۳ درصد DV).
ارزش غذایی انجیرخشک بیشتر از انجیر تازه است. محتوای تغذیه‌ای ۱۰۰ گرم انجیر خشک عبارت است از:

۲۴۹ کالری؛
۶۳,۹ گرم کربوهیدرات؛
۳,۳ گرم پروتئین؛
۰,۹ گرم چربی؛
۹,۸ گرم فیبر؛
۰,۵ میلی‌گرم منگنز (۲۶ درصد DV)؛
۱۵,۶ میکروگرم ویتامین کا (۱۹ درصد DV)؛
۶۸ میلی‌گرم پتاسیم (۱۹ درصد DV)؛
۶۸ میلی‌گرم منیزیم (۱۷ درصد DV)؛
۱۶۲ میلی‌گرم کلسیم (۱۶ درصد DV)؛
۰,۳ میلی‌گرم مس (۱۴ درصد DV)؛
۲ میلی‌گرم آهن (۱۱ درصد DV)؛
۶۷ میلی‌گرم فسفر (۷ درصد DV)؛
۰,۱ میلی‌گرم ویتامین ب۶ (۶ درصد DV)؛
۰,۱ میلی‌گرم ریبوفلاوین (۵ درصد DV)؛
۰,۵ میلی‌گرم زینک (۴ درصد DV).
انجیر یکی از غنی‌ترین منابع گیاهی انواع ویتامین ها و مواد معدنی مورد نیاز بدن است، ازجمله:

ویتامین A
ویتامین C
ویتامین K
ویتامین‌های گروه B
پتاسیم
منیزیم
زینک
مس
منگنز
آهن

70 تا 80 درصد از ن در مرحله ای از بارداری خود، مشکل وزش و رفلاکس معده راتجربه می کنند که علت آن برگشت محتویات معده به مری است و باعث بروز علائم ناراحت کننده ای در فرد می شود.دکتر مریم امین زاده، متخصص ن و عضو هیئت علمی دانشگاه ایران، چهار عامل را در به وجود آوردن این عارضه دخیل می داند: فشار داخل مری، عضلاتی که مری از آن عبور کرده و به معده متصل شده است، عضلاتی که دهانه تحتانی مری و معده را ساخته است.وی می گوید: از آنجا که مری، لوله ای عضلانی است که دهان را به معده متصل می کند، هرگاه بنا به عللی دهانه تحتانی مری، درست کار نکند، مواد غذایی اسیدی داخل معده وارد مری شده و در نتیجه احساس سوزش سر دل یا ترش کردن در فرد به وجود می آید. سوزش زیر جناق سینه، احساس برگشت مواد غذایی به داخل دهان، درد قفسه سینه و سختی در بلع از دیگر علائم این بیماری محسوب می شود.در ن باردار، دو عامل دیگر به عوامل به وجود آورنده فوق افزوده می شود که به گفته دکتر امین زاده شامل افزایش وزن زن در بارداری و فشار جنین به معده است.افزایش وزن بخصوص افزایش محیط دور شکم باعث ایجاد فشار بر معده و دهانه تحتانی مری می شود. از طرفی رشد جنین و افزایش سایز رحم نیز بر معده فشار وارد کرده و باعث خروج مواد غذایی از معده به مری می شود.

- تأثیر هورمون ها
دکتر مؤید علویان، فوق تخصص گوارش، در مورد تأثیر هورمون های ترشح شده در دوران بارداری بر ریفلاکس معده می گوید استروژن و پروژسترون، دو هورمون نه هستند که در دوران حاملگی بیشتر ترشح می شوند و وجود آنها برای ادامه بارداری ضروری است.این دو هورمون باعث شل شدن عضلات رحم شده و اثرات جانبی مانند شل کردن عضله دریچه تحتانی مری و کند کردن هضم غذا را نیز به همراه دارند که هر دو این عوامل باعث برگشت مواد از معده می شود.بارداری چند قلو، سابقه بیماری زمینه ای ناراحتی معده، حالت تهوع و استفراغ شدید، شغل های پر استرس و در نهایت هر عاملی که باعث افزایش ترشح هورمون ها در دوران بارداری شود، ریفلاکس معده را در این دوران شدید تر خواهد کرد.
مشکلات معده در دوران بارداری، نحوه درمان
- دارو ها
دکتر بهزاد رحمانی، متخصص گوارش در مورد نقش دارو ها در تشدید ریفلاکس معده می گوید برخی از انواع دارو ها به دلیل افزایش میزان اسید معده باعث بروز علائمی مانند سوزش سر دل می شوند.از این قبیل داروها می توان به مسکن هایی مانند ایبوپروفن و یا آنتی بیوتیک ها همراه با آسپرین و حتی قرص آهن و اسید فولیک نیز اشاره کرد. با توجه به این که مصرف قرص آهن در دوران بارداری ضروری است، توصیه می شود قرص آهن پس از غذا همراه با یک لیوان آب میل شود و تا دو ساعت پس از خوردن آن فرد نخوابد و حالت خوابیده نداشته باشد.

- ورزش
وی در مورد انجام حرکات ورزشی و ارتباط آن باتشدید ریفلاکس می گوید انجام ورزش قبل از بارداری باعث تقویت عضلات و کاهش احتمالی بروز ریفلاکس معده می شود در حالی که تمرینات ورزشی شدید که در آن سرپائین تر از بدن قرار می گیرد و یا دراز نشست و برداشتن وزنه که باعث افزایش فشار در داخل شکم می شود، می تواند باعث تشدید ریفلاکس معده شود. بنابراین توصیه می شود ازانجام حرکات ورزشی شدید در بارداری خودداری کرده و در انتخاب نوع ورزش، دقت بیشتری شود.
 

روش هایی ساده برای رفع مشکلات یائسگی    
گرگرفتگی، تعریق شبانه، اختلالات خلقی، اضطراب، افسردگی، اختلال خواب، خستگی مزمن و بی میلی جنسی از جمله مشکلاتی است که تقریبا تمام ن در سن یائسگی آن را تجربه می کنند، مشکلاتی که نه تنها فرد بیمار، بلکه زندگی خانوادگی او را نیز تحت تاثیر قرار می دهد.
برای بسیاری از این علائم، درمانی در طب رایج وجود ندارد یا این که بسیاری از بیماران علاقه ای به مصرف داروهای شیمیایی برای برطرف کردن این مشکلات ندارند، اما در طب مکمل و گیاهی روش های ساده و طبیعی برای حل این مشکلات وجود دارد.
● درمان با تغذیه
می توان شکایات ناشی از یائسگی را با مصرف بیشتر مواد غذایی حاوی استروژن گیاهی (فیتو استروژن) کاهش داد. همه محصولات سویا از جمله بهترین مواد غذایی حاوی استروژن است. مصرف بیشتر عدس، لوبیا، زیتون، روغن آفتابگردان نیز مفید است.
همچنین توصیه می شود ن در سنین پس از یائسگی از ترکیبات حاوی کلسیم، ویتامین d و k بیشتری استفاده کنند.
مصرف کافئین و غذاهای تند، مشکل بیمار را تشدید می کند. روغن ماهی و ترکیبات امگا ۳ نیز در این دوران کاملا مفید است. گیاهان دارویی مانند ریشه سنبل الطیب، جینسینگ، تخم کتان و شبدر نیز می تواند موثر باشد.
● استفاده از طب مکمل
طب سوزنی، روش بسیار اثر بخشی در کاهش علائم یائسگی است، یک دوره درمان چند جلسه ای می تواند بسیاری از شکایات بیمار را برطرف کند.
ماساژ درمانی روش موثر دیگری است که در کنار ورزش، تغییر شیوه زندگی، تغذیه صحیح و آرامش می تواند از مشکلات بیمار بکاهد. البته درمانگر ماساژدرمانی باید از اصول علمی آن آگاه بوده و نقاط صحیحی را انتخاب کند.
رفلکسولوژی (تحریک برخی نقاط خاص) در گوش و کف پا نیز از روش های دیگری است که در کاهش علائم یائسگی بسیار مفید است.

امروزه شاهد ضعف حافظه در سن‌های مختلف، به‌خصوص ضعف حافظه در جوانان هستیم که این امر نگرانی‌های زیادی را برای افراد به وجود آورده است.

زیرا فراموشی در جوانی می‌تواند موجب آایمر در دوران پیری شود. شاید برای شما نیز پیش آمده باشد که گاهی یادتان برود وسایلتان را کجا قرار دادید یا می‌خواستید چه کاری انجام دهید.

این امر باعث انجام تحقیقات و بررسی‌های زیادی در زمینه‌های مختلف از جمله علت حواس‌پرتی و فراموشی، درمان اختلال حافظه و درمان کم‌حافظگی و دیگر مشکلات مربوط به حافظه شده است.

در این مقاله به بررسی راهکارهای ساده‌ای می‌پردازیم که با رعایت آن‌ها، مقدار قابل‌توجهی از این فراموشی‌های ناگهانی را کاهش دهیم.

سرفصل‌های عنوان شده در این مقاله عبارت‌اند از:

حافظه و انواع آن
۱۲علت ضعف حافظه در جوانان
درمان کم‌حافظگی
در ابتدا بهتر است با ساختار حافظه و انواع آن کمی آشنا شوید تا درک مطالب برایتان آسان‌تر شود.

حافظه:
به توانایی مغز در حفظ، یادآوری و نگهداری اطلاعات گفته می‌شود.

حافظه حسی (SENSORY MEMORY):
اولین مرحله پردازش اطلاعات، این حافظه است؛ در زمانی که محرکات بیرونی به‌وسیله حواس دریافت می‌شوند. زمان نگهداری اطلاعات از چند میلی ثانیه تا چند ثانیه تغییر می‌کند و گنجایش زیادی دارد. بهتر است بدانید که بی‌توجهی و بی‌دقتی از علل فراموشی ناگهانی در حافظه حسی محسوب می‌شوند.

حافظه کوتاه‌مدت (SHORT-TERM MEMORY):
حافظه کوتاه‌مدت یا حافظه فعال به وسیله توجه و دقت اطلاعات از حافظه حسی به حافظه کوتاه‌مدت می‌روند. زمان نگهداری اطلاعات در حافظه کوتاه‌مدت از چند ثانیه تا چند دقیقه تغییر می‌کند و ظرفیت آن در افراد مختلف، متفاوت است. جالب است بدانید جایگزین شدن اطلاعات جدید، مرور نکردن ذهنی اطلاعات وارد شده به مغز و گذر زمان باعث از بین رفتن حافظه کوتاه‌مدت می‌شوند و ما را مجبور به درمان حافظه کوتاه‌مدت می‌کنند؛ زیرا درمان فراموشی حافظه کوتاه‌مدت یکی از مشکلات اساسی در جوانان شده است.

حافظه بلندمدت (LONG-TERM MEMORY):
اطلاعات از حافظه کوتاه‌مدت با تکرار و مرور به حافظه بلندمدت انتقال پیدا می‌کنند. ظرفیت حافظه بلند‌مدت نامحدود است و زمان نگهداری اطلاعات نیز ممکن است چند روز تا چند سال و در بعضی از مواقع تا آخر عمر باشد. از دلایل فراموشی در حافظه بلند‌مدت می‌توان به گذر زمان و محو شدن اطلاعات، رقابت کردن اطلاعات با هم و تداخل آن‌ها اشاره کرد.

علل ضعف حافظه در جوانان

۱۲ علت ضعف حافظه
این نکته را فراموش نکنید که در بعضی از مواقع علت حواس‌پرتی و فراموشی مواردی هستند که در زندگی روزمره خود با آن‌ها مواجه می‌شویم. با شناخت این علت‌ها می‌توانیم  با روش‌های ساده به حل کردن آن‌ها بپردازیم و باعث درمان کم حافظگی شویم. این علت‌ها شامل سبک زندگی و شیوه زندگی ما می‌شوند.

اگر تلاش کنیم که در بلندمدت سبک زندگی خود را که شامل بعد‌های جسمی، روحی، عاطفی، محیط، تغذیه و ورزش و… است ارتقاء دهیم، کیفیت زندگی خود را بالا برده و در جوانی سالمی را پشت سر بگذاریم. در زیر به ۱۲ علت ضعف حافظه در جوانان می‌پردازیم:

استرس و اضطراب:
یکی از اصلی‌ترین مسائلی که جوانان در دهه‌های اخیر پیدا کرده‌اند، اضطراب و استرس است که مقدار زیاد آن  می‌تواند باعث تاثیر منفی بر حافظه شود. در‌نتیجه حفظ آرامش، برنامه‌ریزی برای انجام کارهای روزانه، استراحت کافی بر حافظه تاثیرگذار است.

مقدار بیش‌‌ از اندازه کورتیزول (هورمون استرس) به همراه آدرنالین می‌تواند بر حافظه اثر منفی بگذارد؛ زیرا در این مواقع تمرکز کم و ذهن بیش‌ازحد تحریک و پریشان می‌شود. استرس یکی از علل فراموشی ناگهانی محسوب می‌شود که می‌توان با استفاده از مهارت‌های فردی و زندگی مانند مدیریت استرس، آن را کاهش داد و به درمان حافظه کوتاه مدت کمک کرد.

داروها:
این نکته قابل‌توجه است که بعضی از داروهای تجویزی توسط پزشک یا داروهای غیرنسخه‌ای، موجب فراموشی و از دست دادن حافظه می‌شوند. تعدادی از جوانان با توجه به شرایط خود ممکن است از این داروها استفاده کنند؛ بدون اینکه از مضرات و عوارض آن‌ها آگاهی داشته باشند.

از جمله این داروها: آرامبخش‌ها، داروهای ضد افسردگی، داروهای ضد اضطراب، آنتی‌‌هیستامین‌ها، شل‌کننده‌های عضلانی و قرص‌های خواب‌آور هستند. این داروها سبب تغییر در توانمندی شناختی و حافظه خواهند شد و زمان و دوز مصرف آن‌ها توسط پزشک مشخص می‌شود.

کم خوابی یکی از دلایل ضعف حافظه

کم‌خوابی:
از اثر کیفیت و کمیت خواب در قدرت حافظه نمی‌توان چشم‌پوشی کرد. خواب کم باعث خستگی، اختلال در توجه و کم شدن سطح حافظه می‌شود؛ که این امر موجب مختل شدن قابلیت تثبیت و بازیابی اطلاعات در مغز خواهد شد. خواب باعث تثبیت حافظه می‌شود و با تنظیم ساعت‌های خواب به صورت استاندارد ۸ ساعت در شبانه‌روز یا بیشتر، می‌توانیم به درمان اختلال کم‌حافظگی کمک کنیم. 

طبق نتایج تحقیق جدید، کاهش شنوایی در سنین بالا احتمال ابتلا به زوال عقل

را افزایش می دهد اما محققان هنوز به این اطمینان نرسیده اند که ایا فقط این یک شرط موجب بروز مشکل می شود.

به گزارش معاونت اجتماعی وزارت بهداشت وبه نقل از مهر، به گفته تیم محققان ایرلندی

در کالج ترینیتی دوبلین، حدود یک سوم افراد بالای ۶۵ سال کاهش شنوایی مرتبط با افزایش سن

را تجربه می کنند. مطالعه قبلی هم نشان داده است که از بین رفتن شنوایی غالبا، و نه همیشه، حدود ۵ تا ۱۰ سال قبل از شروع زوال عقل اتفاق می افتد.

در مطالعه جدید، تیم تحقیق داده های ۳۶ مطالعه قبلی که شامل بیش از ۲۰ هزار نفر در سراسر

جهان بود را بررسی کردند. پژوهشگران دریافتند رابطه کمی بین کاهش شنوایی ناشی از سن و افزایش ریسک زوال حافظه، اختلال روانی و زوال عقل وجود دارد.

به گفته محققان، اگرچه وجود این ارتباط کوچک است اما از لحاظ اندازه و اهمیت با سایر فاکتورهای پرخطر ابتلا به زوال عقل قابل قیاس است.

به گفته محققان، کاهش شنوایی مرتبط با سن با ۲۲ درصد احتمال بیشتر اختلال شناختی و ۲۸ درصد ریسک بالاتر هر نوع زوال عقل مرتبط است.

محققان تاکید می کنند حتی اگر کاهش شنوایی با زوال عقل مرتبط باشد، بدان معنا نیست که امکان پیشگیری این مشکل در افراد مسن وجود ندارد.

علائم آنفولانزا
علائم آنفولانزا می تواند شامل تب و لرز، درد و خستگی و درد یا فشار در ناحیه‌ی قفسه‌ی سینه یا شکم، تنفس سریع یا مشکل در تنفس و کبود شدن رنگ پوست و .  باشد. علائم دیگر ممکن است شامل سرفه، آبریزش بینی و گلودرد باشد. بر خلاف سایر عفونت های تنفسی رایج که اغلب "آنفولانزا" خوانده می شوند، آنفلوانزا می تواند باعث بیماری شدیدتری شده که منجر به بستری در بیمارستان و مرگ شود. با این وجود، چه علائم آن خفیف باشد و چه شدید، افراد هنوز هم می توانند ویروس آنفولانزا را برای دیگران گسترش دهند. در حقیقت، آنها حتی می توانند قبل از بروز علائم آنفلوانزا، آن را گسترش دهند. استفاده از خدمات پرستاری در منزل می تواند در رسیدگی و مراقبت از سلامت شما در هنگام بیماری موثر و مفید باشد.

آسم در سالمندان, علائم آسم در سالمندان, آسم, انواع آسم و واکنش ها به آن, علائم آسم, علل آسم, درمان بیماری آسم
حتما بخوانید:
آسم در سالمندان
آنفولانزا, بیماری آنفولانزا, بیماری خطرناک آنفولانزا, آنفولانزا در کودکان, آنفولانزا در سالمندان, علائم آنفولانزا, پیشگیری از آنفولانزا, تفاوت بین سرماخوردگی و آنفولانزا, آنفولانزا چیست

تفاوت بین سرماخوردگی و آنفولانزا
آنفولانزا فقط توسط ویروس آنفلوانزا ایجاد می شود، اما بسیاری از افراد، بیماری های ایجاد شده توسط سایر ویروس ها یا باکتری ها از جمله سرماخوردگی شدید را با آنفولانزا اشتباه می گیرند. مهم است که بدانید چگونه علائم آنفولانزا را از علائم سرماخوردگی متمایز کنید. علائم آنفولانزا و سرماخوردگی می تواند مشابه باشد، اما علائم سرماخوردگی معمولاً خفیف تر است. علاوه بر این، علائم سرماخوردگی به تدریج بروز می کند اما در آنفولانزا نه تنها شروع علائم ناگهانی است بلکه آنفولانزا باعث علائمی می  شود که ممکن است با سرماخوردگی رخ ندهد.

علائم مشابه آنفولانزا و سرماخوردگی
آبریزش بینی
گلو درد
سرفه
اگر آنفولانزا دارید، علائم اضافی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

تب
درد بدن
لرز
خستگی
ضعف
ناراحتی در قفسه سینه
سردرد
از زردی تا تعویض خون در نوزادان,انواع زردی نوزاد,زردی نوزادان, زردی,زردی فیزیولوژیک,زردی ناشی از شیر مادر, زردی شیردهی, درمان زردی نوزاد, تعویض خون نوزاد, تعویض خون نوزاد دارای زردی
پیشگیری از آنفولانزا
بهترین راه برای پیشگیری و مبارزه با آنفولانزا، واکسینه شدن است. واکسن های آنفولانزا باعث می شوند که حدود دو هفته پس از واکسیناسیون آنتی بادی در بدن ایجاد شود. این آنتی بادی ها در برابر عفونت از بدن محافظت میکنند.

عادت هایی همچون پوشاندن دهان و بینی هنگام سرفه نیز می تواند از انتقال و سرایت بیماری آنفولانزا به دیگران جلوگیری کند. ویروس ها به طور معمول زمانی انتقال می یابند که افراد با اشیاء و سطوح آلوده تماس داشته و دستان خود را به چشم ها، دهان و یا بینی خود بزنند از این رو، شستشوی مرتب دست ها با صابون در پیشگیری از آنفولانزا تاثیر بسزایی دارد. ضدعفونی کردن سطوح و نداشتن تماس نزدیک با افراد مبتلا می تواند به جلوگیری از گسترش میکروب ها و پیشگیری از این بیماری کمک کند. 

آنفولانزا در کودکان و راهکارهای پیشگیری 
همانطور که میدانید کودکان به دلیل سیستم ایمنی ضعیف تر بیشتر در معرض ابتلا به بیماری ها قرار دارند. به همین جهت آموزش و رعایت نکات ایمنی در محیط  مدرسه و کودکستان ها باید بیشتر مورد توجه قرارگیرد. 

آنفولانزا, بیماری آنفولانزا, بیماری خطرناک آنفولانزا, آنفولانزا در کودکان, علائم آنفولانزا, پیشگیری از آنفولانزا, تفاوت بین سرماخوردگی و آنفولانزا, آنفولانزا چیست

شما به عنوان والدین و در جهت سلامت فرزندان خود باید اطمینان حاصل کنید که مدرسه به منظور حفظ سلامت دانش آموزان، به طور مرتب اشیاء و سطوحی را که مرتباً لمس می شود تمیز می کند و موارد بهداشتی شامل محصولات شستشوی دست، صابون، دستمال، حوله های کاغذی و دیگر موارد بهداشتی به راحتی در دسترس دانش آموزان قرار دارد.

از مسئولین مدرسه بپرسید که دانش آموزان بیمار از دیگران چگونه جدا شده و تا زمانی که به منزل بروند چگونه از انان مراقبت انجام میگیرد.

برای جلوگیری از شیوع  بیماری در مدارس والدین باید در صورت مشاهده هر یک از علائم بیماری در فرزند خود، از فرستادن دانش اموز به مدرسه خودداری کرده تا مسبب انتقال بیماری به دیگر دانش آموزان و شیوع آن در مدرسه نگردند. در صورتی که شما جز والدین شاغل هستید می توانید از پرستار کودک در منزل برای پرستاری و همراهی شما در نگهداری از فرزند دلبندتان استفاده نمایید.

حقوق بازنشستگی و شرایط استفاده از آن۱ سال قبل خانواده ۰

شرایط استفاده از حقوق بازنشستگی برای مشترکین صندوق بازنشستگی کشوری و مشمولین
۱. مشمولین ق.ا.ک و مشترکین صندوق حقوق بازنشستگی کشوری
• حداقل سن ۵۰ سال برای مستخدمین مرد و حداقل ۲۵ سال سابقه خدمت بنا به درخواست مستخدم و موافقت اداره مربوطه (بند الف تبصره یک ماده ۲ قانون اصلاح بازنشستگی)

• حداقل سن ۶۵ سال با هر میزان سابقه خدمت (براساس ماده ۷۷ ق.ا.ک و تبصره ۲ ماده اصلاح مقررات) توسط اداره مربوطه به غیر از شاغلین مشاغل تخصصی

• حداقل سن ۶۰ سال با هر مقدار سابقه درخواست خدمت (بند الف ماده ۷۴ ق.ا.ک و تبصره ۲ ماده اصلاح مقررات ) به درخواست مستخدم.

• حداقل ۲۰ سال سابقه خدمت بنا به درخواست مستخدم و موافقت اداره مربوطه بند ب تبصره یک ماده ۲ مقررات اصلاح مقررات حقوق بازنشستگی و قانون اصلاح بند ب تبصره ۱ ماده ۲ قانون اصلاح مقررات بازنشستگی

• حداقل ۳۰ سال خدمت برای کلیه مستخدمین در اداره مربوطه (ماده ۲ قانون اصلاح مقررات حقوق بازنشستگی)

• مستخدمینی که براساس احکام قطعی هیئت های رسیدگی به تخلفات اداری براساس بند ماده ۲ قانون رسیدگی به تخلفات اداری مصوبه با کم شدن یک یا دو گروه بازنشسته می‌شوند (حداکثر ۲۰ سال برای ن و ۲۵ سال برای مردان برای خدمت در ادارات دولتی و براساس سنوات خدمات دولتی)

• جانبازان انقلاب اسلامی، جنگ تحمیلی، معلولین، و شاغلان مشاغل سخت و زیان آور برحسب قانون بازنشستگی جانبازان.

حقوق بازنشستگی
۲. مشترکین صندوق بازنشستگی شهرداری‌ها
تمامی مشترکین صندوق بازنشستگی شهرداری‌ها براساس شرایط زیر می‌توانند از حقوق بازنشستگی استفاده کنند.

• حداکثر ۶۰ سال و حداقل ۲۰ سال سابقه خدمت بند الف ماده ۴۰ آیین نامه استخدامی شهرداری‌ها هیئت وزیران

• حداقل ۵۰ سال سن و حداقل ۲۵ سال سابقه خدمت (ماده قانون اصلاح مقررات بازنشستگی) بنا به درخواست مستخدم و موافقت اداره شهرداری.
• حداقل ۲۰ سال سابقه خدمت برای مستخدمین زن (موضوع قانون اصلاح به تبصره ۲ قانون اصلاح مقررات حقوق بازنشستگی بنا به درخواست مستخدم و موافقت اداره شهرداری
• ۳۰ سال سابقه برای مستخدم بنا به درخواست مستخدم (بند ب ماده ۴۰ آیین نامه استخدامی شهرداری‌ها) و یا درخواست شهرداری (براساس ماده ۴۴ آیین نامه)

• سن ۶۵ سال برای کلیه مستخدمین شهرداری (براساس مفاد ماده ۴۵ آیین نامه)

• مستخدمینی که براساس احکام قطعی هیئت های رسیدگی به تخلفات اداری براساس بند ط ماده ۹ قانون رسیدگی به تخلفات اداری با کاهش یک یا دو گروه بازنشسته می‌‌شوند (حداکثر خدمت دولتی ۲۰ سال برای ن و ۲۵ سال برای مردان و براساس سنوات خدمات دولتی)

۳. قضات
قضات نیز براساس بند ج تبصره ۱ ماده ۲ قانون استخدام کشوری در مورد تعیین تکلیف استخدامی که برای قضات منعی ندارد یا براساس قوانین مربوط به تابع احکام عمومی قوانین کشوری باشند، در این صورت مشمول مقررات ق.ا.ک خواهند شد و از آنجایی که قانون خاصی برای بازنشستگی قضات وجود ندارد مگر در بعضی از موارد خاص، بنابراین قضات نیز مانند سایر پرسنل دولتی می‌توانند از قوانین بازنشستگی استخدام کشوری نیز بهره مند شوند.

۴. اعضای هیئت علمی دانشگاه‌ها
به جز مواردی خاص که در ذیل ذکر شده، اعضای هیئت علمی دانشگاه ها براساس قانون ۴۳ آیین نامه استخدامی هیئت علمی دانشگاه ها مصوبه سال ۱۳۴۸ می‌توانند از قوانین و مقررات بازنشستگی و وظیفه مستخدمین رسمی کشور و برای بازنشستگی استفاده نمایند.

• براساس مفاد ماده ۳۵ آیین نامه استخدامی هیئت علمی دانشگاه ها مصوبه دی ماه ۱۳۴۸ هیئت امنای دانشگاه تهران و براساس ماده ۳۰ لایحه قانون استخدام هیئت آموزش دانشگاه‌ها مصوب، اساتید و دانشیاران و پزشکان بیمارستانی در صورتی که قبل از ۶۵ سال تقاضای بازنشستگی بنمایند یا دانشگاه هریک از مشاغل ذکر شده به علت حذف ماده تدریس یا انحلال یک رشته بازنشسته کند، در صورتی که سابقه خدمت این مشاغل به ۳۰ سال نرسد، حداکثر تا ۵ سال از تحصیلات عالیه آنان، نیز جزء خدمت رسمی آنان محسوب خواهد شد.

• هریک از اعضای هیئت علمی دانشگاه ها که تدریس می کنند می‌‌توانند براساس مقررات مربوط به هر نیم سال تحصیلی و براساس مفاد ماده ۳۸ آیین نامه استخدامی هیئت علمی بازنشسته شوند.

• هر یک از اعضای هیئت علمی دانشگاه ها که به سن ۶۵ سال رسیده است، باید بازنشسته شود و دانشگاه نباید مانع حقوق بازنشستگی آنان شود. به جز در موارد استثنایی اعضای هیئت علمی دانشگاه ها می توانند تا سن ۷۰ سالگی نیز تدریس کنند و این تبصره براساس مفاد ماده ۳۶ آیین نامه استخدامی هیئت علمی دانشگاه‌هاست.

حقوق بازنشستگی
۵. کارمندان رسته ی وزارت امور خارجه
• کارمندان رسته ی وزارت امور خارجه در صورتی که تا ۵۰ سالگی توانسته باشند به مقام دبیر اولی یا تا ۶۰ سالگی به مقام رایزنی درجه یک نائل شوند در این صورت می‌توانند تقاضای حقوق بازنشستگی کنند و این براساس تبصره ۱ ماده ۴۵ فوق الاشعار می‌تواند محقق شود.

• کارمندان رسته ی که بیش از سه برابر حداقل در یک مقام توقف کرده اند و در دوره‌های آموزشی تکمیلی یا عالی نیز موفقیت‌هایی را نیز کسب نکرده اند و براساس ماده ۳۵ مقررات تشکیلات استخدامی و انظباطی که توانایی نائل شدن به مقامات بالاتر را نداشته‌اند می‌توانند و میزان خدمت رسمی آنان نیز ۲۵ سال باشد در این صورت می‌‌توانند بازنشسته شوند. این نوع بازنشستگی در ماده ۴۵ قانون تشکیلاتی، استخدامی، و انضباطی وزارت امور خارجه کمیسیون‌های استخدامی و سازمان‌های اداری، دارایی و خارجه مجلس است.

به عقیده‌ی بسیاری از پزشکان همه چیز بستگی به نوع استرسی دارد که به شما وارد می‌شود. اگر به خاطر دیر رسیدن به محل کارتان و حجم کار زیاد استرس دارید، خیال‌تان راحت باشد که این استرس به ریزش مو منتهی نخواهد شد.» استرس‌های روزمره و کوتاه مدت آنقدر روی بدن‌شما تاثیرگذار نیست که موجب ریزش مو شود. عامل مهم‌تری برای این اتفاق نیاز است. این استرس‌های روزمره موجب بهم ریختن الگوی خواب می‌شود یا روی اشتها تاثیر می‌گذارد و سطح هورمون استرس را در بدن بالا می‌برد.»

برخی دیگر از پرشکان به صراحت این موضوع را رد می‌کنند: رابطه‌ی میان استرس و ریزش مو افسانه‌ای بیش نیست و اصلاً چنین چیزی حقیقت ندارد.». به گفته‌ی آن‌ها هیچ مدرکی وجود ندارد که اثبات کند چند روز پر استرسی که در هفته‌ی گذشته، داشته‌اید قرار است این هفته موجب ریزش بیشتر موهای‌تان شود.»

استرس و مو: سیکل مو

به طور معمول روی سر هر کس نزدیک به ١۵۰,۰۰۰-١٢۰,۰۰۰ تار مو وجود دارد. معمولاً در حالت عادی، تفریباً ٩۰% این حجم موی‌شما در فاز رشد مو قرار دارد. و هر ماه نزدیک به ٢/١ اینچ رشد دارد. این فاز دو تا سه سال طول می‌کشد.

در نهایت مو به فاز استراحت وارد می‌شود. "فاز استراحت مو" معمولاً ٣ تا ۴ ماه طول می‌کشد و بعد از آن مو می‌ریزد و تار موی جدیدی جای آن را می‌گیرد.

معمولا هر فرد به طور میانگین روزانه ١۰۰ تار مو از دست می‌دهد و بیشتر افراد متوجه این حجم ریزش مو نمی‌شوند.»

گاهی اوقات استرس می‌تواند تغییری در عملکرد فیزیولوژیک معمول بدن‌ شما ایجاد کند و در نتیجه‌ی این وضعیت غیرعادی، بخش زیادی از موهای‌ شما وارد مرحله‌ی استراحت شود. سه تا چهار ماه بعد، یا حتی بیشتر، تمام این تارهای مو که به مرحله استراحت رفته بودند خواهند ریخت. تاثیر این نوع استرس می‌تواند هشداری برای ما باشد. این اتفاقاتی که موجب بهم ریخته شدن سیکل معمول رشد و ریزش مو می‌شود، می‌تواند به خاطر استرس‌های فیزیولوژیک که به بدن وارد شده، پیش بیاید.

اما به گفته‌ی برخی پزشکان، استرس روانی ارتباطی به استرس عاطفی ندارد. ریزش مو در واقع یکی از راه‌های واکنش طبیعی بدن به استرس فیزیولوژیک است که ممکن است به خاطر تغییرات رژیم غذایی، وضعیت سلامت یا سبک زندگی شما ایجاد شده باشد.

آن‌ها معتقدند: فقط چنین تغییراتی می‌توانند موجب استرس فیزیولوژیک شوند که به ریزش مو ختم می‌شود.» خبر خوب این است که ریزش مویی که به خاطر این تغییرات اتفاق می‌افتد، موقتی است، البته اگر استرس موقتی باشد. اگر عامل استرس از بین برود، ریزش مو هم متوقف می‌شود،‌موها دوباره رشد می‌کنند و سیکل مو از سر گرفته می‌شود.

استرس و مو: چه چیزی موجب ریزش می‌شود؟

عوامل استرس‌زای مختلفی می‌تواند موجب ریزش مو شود. وقتی نوعی تغییر فیزیولوژیک در بدن اتفاق بیافتد، مثلاً :اگر مصرف ضدباردارهای خوراکی را قطع یا شروع کنید. یا بیش از ٨ کیلو وزن کم کنید. چیزهایی شبیه به این می‌تواند تعادل فیزیولوژیک شما را بهم بزند.»

دیگر عوامل استرس‌زا به گفته‌ی پزشکان می‌تواند این موارد باشد:

• رژیم غذایی سخت برای کاهش وزن
• پایین آمدن سطح استروژن بدن پس از زایمان
• بیماری‌های شدید
• تب بالا
• عمل جراحی سنگین
• عفونت‌های شدید

استرس و مو: چه چیزی سبب ریزش می‌شود؟

ریزش مو می‌تواند به علت مصرف بعضی دارروها، بیماری‌های تیروئید، کمبود مواد مغذی از جمله ویتامین D یا ازدیاد ویتامین A در بدن باشد. (برای آگاهی از دلایل ریز مو این مطلب را بخوانید: آناتومی و علل ریزش مو)

پیدا کردن علت اصلی ریزش مو کار ساده‌ای نیست. علت آن هم این است که معمولاً سه تا شش ماه فاصله میان دوره‌ی استرس و ریزش مو وجود دارد. برای تعیین علت باید شش یا حتی نه ماه از زمان ریزش مو به عقب برگردید تا بفهمید چه اتفاقی موجب آن شده.

استرس و ریزش مو: ارتباط فیزیولوژیکی و احساسی

استرس احساسی هم ممکن است به استرس فیزیولوژیک منتهی شود. برای مثال اگر درگیر طلاق باشید ممکن است اشتهای‌تان بهم بریزد، وزن کم کنید و نتوانید خوب بخوابید. یا اگر مصرق قرص ضدبارداری را قطع کنید و بعد دوباره آن را آغاز کنید.» این‌ها همه چیزهایی هستند که می‌توانند موجب استرس فیزیولوژیک شوند و تعادل بدن‌تان را بهم بریزند. اما نکته اینجاست که: عوامل زیادی وجود دارند که می‌توانند تاثیر فیزیولوژیک داشته باشند. اما مسئله این است که مثلاً اگر از شوهر سابق‌تان عصبانی هستید،‌ قرار نیست دچار ریزش مو شوید.»

ن معمولاً درگیر چند مسئله می‌شوند که به عنوان عوامل استرس‌زا شناخته نمی‌شود. مثلا: ٢۰ ساله هستید و ازدواج می‌کنید. مصرف قرص ضدبارداری را آغاز می‌کنید و خب این موجب ریزش مو می‌شود.»

وقتی زنی تصمیم می‌گیرد بچه‌دار شود، اگر پیش از آن قرص ضدبارداری مصرف می‌کرده، دیگر از آن استفاده نخواهد کرد. شاید کمی از ریزش مو مربوط به چنین چیزی باشد.» و بعد دوره‌ی بارداری آغاز می‌شود. بارداری موجب می‌شود آن بخشی از موها که باید در حالت طبیعی بریزد، در این دوران باقی بماند. در نتیجه در دوران بارداری معمولاً افراد متوجه می‌شوند موهای‌شان پرپشت‌تر و ضخیم‌تر شده. بعد از زایمان، تمام موهایی که باید به طور طبیعی در دوران حاملگی می‌ریخت، سه تا شش ماه بعد تازه شروع به ریختن می‌کند.

البته این را هم در نظر داشته باشید که بسیاری از خانم‌ها پس از زایمان رژیم لاغری می‌گیرند. در نهایت مثلاً کسی در خانواده شما فوت می‌کند و شما هم شنیده‌اید که استرس موجب ریزش مو می‌شود، و با خودتان می‌گویید ای وای، چون فلانی مرده است قرار است موهایم دچار ریزش شدید شود. نه. چنین اتفاقی نمی‌افتد. موهای‌تان به خاطر رژیم لاغری و کم کردن ١۵ کیلو وزن اتفاق می‌افتد.»

شرایط هر کسی متفاوت است. همه دچار این سیکل‌های ریزش مو نمی‌شوند. بعضی از ن قرص ضدبارداری مصرف می‌کنند، و بعد آن را قطع می‌کنند ولی یک تار از موهای‌شان هم نمی‌ریزد. بعضی‌ها هم هفت تا بچه دارند و هیچ ریزش مویی ناشی از حاملگی نداشته‌اند.» اما  اگر یک بار در واکنش به یک استرس فیزیولوژیک دچار ریزش مو شده‌اید، احتمالاً این اتفاق تکرار خواهد شد.

از آنجا که مردم درباره‌ی رابطه میان استرس عاطفی و ریزش مو به غلط تصوراتی داشته‌اند، خیلی‌ها آن را باور کرده‌اند. در صورتی که هیچ راهی وجود ندارد که بتوان پیش‌بینی کرد که کسی قرار است دچار ریزش مو شود یا نه. هیچ اثبات علمی وجود ندارد که نشان‌دهد استرس احساسی خاصی می‌تواند استرس فیزیولوژیکی که منجر به ریزش مو می‌شود را ایجاد کند.

مراجعه به پزشک برای ریزش مو

برخلاف بسیاری از انواع ریزش مو که معمولاً دائمی است، ریزش مویی که در خلال سیکل طبیعی رشد مو اتفاق می‌افتد،‌ ناگهانی است. و معمولاً طاسی موضعی را ایجاد نمی‌کند یا بر اساس الگوهای ریزش موی ژنتیکی یا مرتبط با سیستم ایمنی هم اتفاق نمی‌افتد. در واقع ریزش موی طبیعی پراکنده است و از همه جای سر دچار ریزش می‌شوید. علت آن هم این است که هر کدام از فولیکول‌های ١٢۰,۰۰۰-١۵۰,۰۰۰ تار مو سیکل جداگانه‌ای دارند. بعضی در حال رشدند و بعضی در دوره‌ی ریزش.